Bir takım iç dökmeler

Son birkaç aydır hayatı çok farklı boyutlarda yaşıyorum ve kendime bile itiraf etmeye korktuğum duygu durumları içine giriyorum. Kendimle ilgili bazı noktaları düzeltirken, farklı noktalarda hayal kırıklığı yaşıyorum. Hep bir kaos içindeyim, bir çırpınma, çıkış bulmaya çalışma halleri. Sonuç yok.

Günü kurtarmaya çalışırken düşüncelerimi hep arka plana atmaya çalışmak rutinim oldu. Aslında içimde birikti kelimeler, ama dışarıya kusarsam çok canlar yanar. Önce ben yanarım. Bu yüzden kendi kendimi baskılıyorum.

Geceye doğru, çırpınma halinden sükunete geçiş. Gecenin ötesini düşünüyorum sürekli, yarın belki herşey daha farklı olacak. İçime dönmeyi bekliyorum, kendimle yüzleşmeliyim. İtiraf etmeye korktuklarımı önce kendime anlatmalıyım ve bunları sindirip hayatıma devam etmeliyim. Çok da zor değil aslında, güçlü kalmak benim işim çünkü bu hayatta. Yine başaracağımı biliyorum.