Bir İstanbul Modern Günü…

Merhabalar,

Bugün uzun zamandır ilk kez kafamızın estiği gibi gezdik Yusufla…Ve yolumuz İstanbul Modern’e uzandı.Aslında ben ne zamandır gitmek istiyordum ama derslerden ve yeni kampüsümüzün şehir merkezinden uzakta olması gibi nedenlerden gidememiştim.

İstanbul Modern’in büyüklüğü yetmiyor desem yeridir.Gerçi benim gitmek istediğim sergi sadece Sessiz direnişti, ama onu gezerken hemen yakınında Cihat Burak Retrospektifi sergisi de ilgimi çekti.Oysa ki resim sanatına çok aşırı bir ilgim yoktur ama yine de severek gezdim.

Sergiler hakkındaki izlenimlerime geçmeden önce birşey anlatmadan geçemeyeceğim.İstanbul Modern’in güvenliğinden geçerken görevliler şaşırdı.Neden derseniz,şaşırmalarının sebebi bizim Türk oluşumuzdu.Herhalde uzun zamandır galeriyi gezen bir Türk’e rastlamamışlardı.Bu beni üzdü haliyle ,insanların geçim derdi ,okul derdi, sınav derdi vs… derken birçok güzelliği kaçırmaları gerçekten üzdü beni.Ya da sorun sadece sanata ilgisizlik mi ??

Her neyse,şimdi sergi izlenimlerimi aktarayım.Sessiz direniş sergisi beni oldukça etkiledi diyebilirim.Bunun nedenlerinden en önemlisi eskiye ait olması kesinlikle.Eskiye ait ne varsa ben hep etkilenmişimdir.Özellikle eski kavramı fotoğraf ile birleşirse benim için tadından yenmez birşey olur :).Etkilenmemin ikinci sebebi ise,fotoğraf baskı tekniklerinin fotoğrafları olduğundan daha gerçek üstü ve resimsel göstermesiydi(ki serginin vurgusu buydu).Bu kısımda birkaç örnek vermeden geçemeyeceğim,birincisi Emil Bendel’in Bir Kadın Portresi,ikincisi Nikolai Andreev’in İlk Çiçekler’i ve son örnek ise Aleksei Mazurin’in Kış fotoğrafı idi.Bunlar dışında daha adını ve sanatçısını hatırlayamadığım bir çok köy ve kar fotoğrafı beni müthiş bir şekilde etkiledi.

Daha sonrasında Ara Güler’in müthiş fotoğraflarından oluşan bir girişin ardından Cihat Burak sergisini gezdik.Daha önce dediğim gibi resim sanatı fazla ilgi alanıma girmez (istisnalar dışında) ancak bu kez gerçekten zevk alarak izledim sergiyi.Özellikle siyasi resimlerin Cihat Burak yorumu beni çok etkiledi.Ama sergide en çok beğendiğim eser “Bir Şairin Ölümü” idi.Gerçekten ilk bakışta insanı etkilemeye yetecek kadar güzeldi.

İşte böyle güzel bir günü sizlerle paylaşmış oldum.Ayrıca hatırlatayım,bu ay National Geographic dergisi 7. yılı şerefine bir fotoğraf dergi eki veriyor.Fotoğraf seven herkesin almasını tavsiye ederim.Tabii ki sergileri gezmenizi de tavsiye ederim.