Rüyalar ve Gerçekler

Rüyalarım güzel. Sessiz, derin ve nereden geldiği belli olmayan bir huzur dalgasının çarpıntıları arasında gidip geliyorum. Sonra birden o boğucu, karanlık kabusa uyanır oluyorum. Sessizlik birden çığlığa dönüşüyor. Derinlik kayboluyor ve sığlığın anlayışı delip geçtiği, o boş o anlamsız zaman kavramı geri geliyor.

Anlamsızlığın işi ele aldığı ve her an herşeyin olabileceği, insan ruhunu ve varlığını hiçe sayan bir düzenin içine giriveriyorum. Ruhun düzenli, naif örüntüsünden yoksun, onu delip geçmeye yok etmeye yönelik her türlü kötülüğün var olduğu düzene…

Bazen gerçeklik tüm benliğim öyle bir sarıyor ki, rüyalardan uyanmak istemiyorum.

09.03.2014 23:14