Uyanış

Bir ameliyat oldum ve hayatım değişti.

Çoğu insan hayatın değerini ancak başına gelen felaketlerden sonra anlar. Neyse ki benim başıma gelen çok da kötü birşey değildi. Ancak verdiğim ara sayesinde birçok şeyi anlamamı sağladı. Bu anladıklarımdan dolayı korku içerisindeyim çünkü bunlar hayatımı baştan aşağı değiştirebilecek düzeyde ve ben henüz ne yapacağımı bilmiyorum.

Bildiğim ve en başından beri inandığım şey , bir insanın varlık olarak hayatın içerisinde mutlu yaşayabilmesi için ruhunun , özünün denge içerisinde olması gerektiği. Bu, gerek maddi gerekse manevi olsun , bu şekilde olmalı ki hayat denen suda özgürce ve rahatça yüzebilsin. Ben de ruhumun devinimlerinin düzenli, hayatımın dengeli olduğunu zannederken, aslında yaratıcılığımın nasıl da öldüğünü, nasıl hissizleştiğimi ve benliğimi kaybetmeye başladığımı anlayamamışım. Stres ve mutsuzluk gözlerimin önüne bir perde gibi inmiş de farketmemişim. Şimdi şimdi varolduğum hayattan birkaç günlük mola ile koptuğumda anladım bunları ve o kadar şaşkınlık içerisindeyim ki anlatamam.

Sürekli robot gibi evden 7’de çıkıp, akşam 7’de eve girip, kendine yarım saat bile zaman ayıramayıp, sevdiklerini göremeyip sonra da ben para kazandım, şimdi istediğimi yapabilirim demek üzgünüm ama hayat değil , hele özgürlük hiç değil sadece motomot hatta kısacası ot gibi yaşamaktır.

Şimdi hayatımın bu aşamasında herşeyi belirli bir düzeye getirmişken tabii ki bunlardan bir anda sıyrılamayacağımı biliyorum. Bir anda herşeyi bırakıp giden, elimin tersiyle iten bir yapım var maalesef, ama konu yaşam ve sorumluluklar olduğunda o iş o kadar da kolay olmuyor. Öncelikle şu kaosun içerisinde arta kalan küçücük düzeni bulmaya çalışacağım. Onu önce bir çekip çıkaracağım ve yeniden tat almak için elimden geleni yapacağım. Düşüncelerimi ve hayatımı bir düzene oturtmak için , yeniden yazabilmek ve hissedebilmek için bir dizi düzenlemeler yapmam gerekiyor. Bu sebeple çok şey de kaybedebilirim, ama kendimi kaybetmekten iyidir diye düşünüyorum. Bu kadar düşünceyi buraya yazmamın sebebi ise bunları unutmamak ve eğer yolumdan çıkarsam dönüp bakabilmek için.

2015’e aydınlanarak giriş yaptım ve umarım bu aydınlanma sonucunda biraz daha bilinçli olarak benliğimi koruyabilirim.